“Mü’minler ancak kardestirler. Öyleyse kardeslerinizin arasini düzeltin.” (Hucurat, 10) Yüce Rabbimiz bu ayet-i kerime ile tüm mü’minlerin kardes oldugunu açikça beyan eder. Tasavvuf istilahinda ise bu kardeslik, uhuvvet kavrami ile ifade edilir. Sözlük anlami itibariyle “kardes, arkadas, yoldas, dost, meslektas ve ortak” gibi anlamlari tasiyan ah kökü, bir taraftan kisinin ayni anne veya babadan dünyaya gelmesini karsilamakta diger taraftan kan bagi olmasa da dini ve kültürel birlikteligi ifade için kullanilmaktadir. Ilk anlamiyla aradaki iliski kan bagiyken batini manasiyla bu iliski manevi bir bag ile saglanmaktadir. Uhuvvet, kan bagi disindaki kardesligi ifade ettiginde çogul kipinde ihvan sözcügü ile karsilanmis ve dilimizde de bu sekliyle kullanilir olmustur. Tasavvufta uhuvvet, genel anlamiyla din kardesligini ifade etmekle birlikte özelde ayni tarikata bagli olan müritlerin aralarindaki kardeslik bagi için kullanilmistir. Özellikle ihvan adi altinda tesis edilen kardeslik, tarikatlarin vazgeçilmez bir unsuru haline gelmistir.