Yüce Allah buyuruyor ki: “Insanlarin hangisinin daha güzel amel isledigini deneyelim diye süphesiz biz yeryüzündeki seyleri ona bir zinet yaptik.” (Kehf, 7)
Babam Seyh Hazretleri (ks) -içindeki her türlü nimet, arzu ve sehvetleriyle; ayrica tasidigi bütün cazibe ve aldatici güzellikleriyle- bu fani dünyaya, keskin bir bakis ve uyanik bir ferasetle bakti ve sonuçta dünyanin; gelip geçici bir gölge, yok olup gidecek bir harabe ve ödünç alinmis bir emanet mesabesinde oldugunu anladi. Dünya cazibe ve süsünün hikmetinin, Allah’in kullarini imtihan etmek ve onlarin hangisinin dünyayi daha çok terk ettigini, kimlerin daha zahit bir yasam sürdürdügünü, kimlerin Allah’in emirlerine daha siki sarildigini ve yasaklarindan daha çok sakindigini ortaya çikarmaktan ibaret oldugunu kavradi.
Nitekim Hazret-i Peygamber söyle buyurur: “Dünya tatlidir, yesildir, güzeldir, çekicidir. Kim onu hakkiyla alirsa, kendisi için bereketlendirilir. Ancak nefsinin pesinde kosarak dünya malina dalan kimseler vardir ki onlarin ahirette elde ettikleri sadece cehennem atesidir.” (Kenzü’l- A’mal, 3/184)

Yazinin tamami derginin 2025 Ocak sayisinda.