MUHABBETULLAH: ALLAH’I COSKUYLA SEVMEK

“Özlem, sevgi, hasret” ne ince ne dokunakli yürek sözcükleridir. Sevmek, zamani hiç bitmeyen ve hiç eskimeyen eylemdir. Annemizi, babamizi, yavrumuzu, esimizi, vatanimizi sevmelere doyamayiz.
Sevgiyle bakan, gözleri parlayan, candan, yürekten gülen insanlara her daim gipta ile bakariz.
Bizlerin dilinde de gönlünde de hep Allah vardir. Birisinden ricada, niyazda, istekte bulunurken “Allah’ini seversen” deriz. Zaten baska türlü söylenemez. Baska türlü yasanamaz, baska türlüsü olamaz.
Allah Teala bize en sevdigini, habibini göndermis. Allah Teala bize cennetini vaat ediyor. Allah Teala bize cemalini vaat ediyor. Bütün bunlar sevgiden degil midir? Rahmeti, bereketi, ihsani, ikrami, affi, magfireti, tevvab olusu, vedud olusu sevgiden degil midir? Kisinin Allah’i ve Resulü’nü sevmesi; onlara itaat etmesi ve emirlerine boyun egmesi demektir. Allah Tealanin kulunu sevmesi ise ona nimetler ihsan etmesi ve onu bagislamasidir. Sevmek, “itaat etme istek ve arzusu” olarak tefsir edilmistir. Ayrica bu sevgi Allah Tealaya ibadet ederken Resulullah’a uymayi zorunlu kilar. Sevgi bahsolmus ezelden bize; Naksilerde bir türlü Kadirilerde bir türlü, deriz.
Sen Allah’i seversen, Allah seni sevmez mi, ilahisiyle yanan gönülleriz. Sevgimiz, bizi dagitmaz toparlar. Sevgimiz bizi gevsetmez baglar. Sevgimiz isyan ettirmez itaat ettirir. Rab olarak Allah’tan, din olarak Islam’dan, elçi olarak Muhammed Mustafa’dan razi ve memnun olarak yasariz.
Sahabe içinde, tabiin içinde, sadat içinde, salih kullar içinde, kâmil mürsidler içinde hangisini sevgisiz, yüregimiz cosmadan hatirlayabiliriz. Bilakis salihleri, sadiklari, mürsidleri, resulleri, nebileri andikça bir gül bahçesinde dolasir gibi gözümüz, kulagimiz, aklimiz, ruhumuz hep hikmet ve sevgi dolar. Allah’i sevmekten ve Allah için sevmekten daha yüce, daha güzel ne olabilir ki!
Bu suurla, bu duayla, bu istekle, bu kalple, bu akilla yasamayi, sevdigimizin yoluna canimizi vermeyi, sevdigimizin sözünden, emirlerinden bir an bile disari çikmamayi ve nihayetinde umdugumuza nail olmayi nasip etsin bize Rabbimiz.

ALLAH SEVGISI HAYATIMIZA YANSIR
PROF. DR. M AHMUD ESAD ERKAYA

Muhabbet, begenilen bir varliga karsi duy ulan mey il ve yönelmedir. Gönlün, zorlama olmaksizin muhabbet duydugu varliklar içerisinde elbette ki en degerli ve sevgiye layik olani Allah Tealadir. Mutasavvifl ar bunu muhabbetullah “Allah sevgisi” olarak ifade etmekte, bunun kulda bulunmasi gereken en yüce haslet oldugunu vurgulayarak ona sahip olmayi tesvik etmektedir. Tasavvufta muhabbet ya da muhabbetullah olarak adlandirilan Ilahi sevgi, kulun masivayi (Allah’tan baska her seyi) zihninden çikararak Allah’a yönelmesiyle olusan halin adidir. Allah sevgisi; ibadetlerin, kullugun ve manevi ilerlemenin temelidir.

SEVGI ITAATTIR
PROF. DR. IBRAHIM BAZ

Kalp, sevmek için yaratilmistir. Gel gör ki modern insan sevginin yerine kisisel menfaati ve insan dahil her varligi kullanmayi tercih eder hale geldi. Iste bu nedenle insanin kayboldugu ve nesnelestigi bir çag yasamaya basladik. Halbuki sevmeyi unutmak; kisinin bizzat kendisiyle, Allah’la ve Allah’in tüm yarattiklari ile irtibatini bozmasi demektir. “Düsünüyorum o halde varim” demek nasil ki bir yönüyle Allah’i bir kenara koyarak var olmayi kisinin kendisine baglamasi anlamina geliyorsa, sevmeyi ihmal etmek veya sevgisizlik de en çok Allah’la irtibati azaltmak veya kesmek demektir. Çünkü Allah, insanla irtibatinin anahtar kelimesini sevgi olarak beyan etmistir: “Ey iman edenler! Sizden kim dininden dönerse bilsin ki Allah öyle bir kavim getirecektir ki Allah onlari sever, onlar da Allah’i severler.” (Maide, 54)

ÖLÇÜYÜ BILELIM GÜZEL SEVELIM
PROF. DR. SELAHATTIN YILDIRIM

Ibni Abbas’tan (ra) rivayet edilen hadislerinde Hazret-i Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- söyle buyurmuslardir: “Allah’i size bahsettigi nimetlerinden ötürü sevin, beni Allah için, Ehl-i Beyt’imi de benim için sevin.” (Tirmizi, Menakip, 31)
Sahabe tarafindan Resul-i Ekrem Efendimize “Allah katinda en sevimli amel, en üstün amel hangisidir?” seklinde sorular sorulmus, Fahr-i Kainat Efendimiz de soran kisinin durumuna ve sorulan zamanin icaplarina göre farkli cevaplar vermistir. Bazen “vaktinde kilinan namaz”; bazen “Allah yolunda yapilan cihat”; bazen de “anaya babaya iyilik yapmaktir” buyurmustur. Ebu Zer’den (ra) rivayet edilen hadislerinde ise “Amellerin en üstünü Allah için sevmek, Allah için bugz etmektir.” buyurmustur. (Ebu Davud, Sünne, 2)
Bu hadis; cibilli olarak her insanda var olan sevgi ve nefret duygularinin, Müslümanin iman hayati ve Hak yanlisi olma görevi açisindan arz ettigi önemi ve sahip olmasi gereken çizgiyi ortaya koymaktir.

Dosya yazilarinin tamami derginin 2025 Subat sayisinda.