Bismillah. O’nun adiyla...

Insanoglu uzun bir yolun yolcusudur. Baslangici olan ama ebediyete uzanan bir uzun yol.

Yolun dünyaya yani fenaya bakan boyutunda insana, engebeler, tuzaklar, inis-çikislar; her adiminda ve aninda eslik eder. Bunun yaninda sapkinlik ve istikamet de; her biri insani kendine dogru çeker, çekistirir.

Dünyada insana bu yolculuk boyunca, endise ve ümit de eslik eder. Her yalpalayisinda, her tökezlediginde, sendelediginde sarsilir, ürperir. Her ufka gözü kaydiginda heyecanlanir. Korkar ve umutlanir.

Ve insanoglu yalniz yaratilmis. Evet, fakat yalnizlik ona uygun görülmemis. Yalnizligi, biricikligi, Yüce Yaratici kendine has bir özellik olarak saklamis, insani ise insanla mesgul etmistir. Bu mesguliyet, yer yer yol emniyetine ve saadetine dönüsürken, bazen de igvaya ve sapkinliga kapi aralar olmustur. Her insan, diger insanlarin, bir taraftan dostu ve yoldasi, bir taraftan da kurdu ve ayakbagi olarak hemen yanibasinda durmaktadir.

Yol uzun ve zahmetlidir. Ve insan, bu yolculuga karsi donanimli ve güçlü degildir. Bir destege, bir dayanaga ihtiyaç duymaktadir. Hem maddi, hem de manevi bir destek olmadan insanin bu yolu yürümesi imkansiz neredeyse. Bundan dolayi insan, bir tutamak arayisiyla geçirir bir ömrü.   

Insanogluna bu yolculukta ve yolda arkadas gerek. Yoldas. Yol hakkinda fikri olan, yol tecrübesi bulunan rehberler. Insana, yolun engebelerinden önceden haber verecek, yokuslarina karsi onu hazirlayacak dostlar. Çünkü bu yolculuk, yakindan bakildiginda, mayinli bir tarlada yürümekten farksizdir.

Ve… Sadece aklini kullanmakla yetinmeyip gönlüne de basvuranlar, yolun içinde yollar oldugunu, yolcuklar oldugunu göreceklerdir, görmüslerdir.

Yolun içindeki bir yoldan, yolun selametini ve emniyetini saglayan bir yoldan, yoldan ayri olmayan bir yoldan sözediyoruz. Yolu derinlestiren, yolculugu bir keyfe dönüstüren, yolun sonu hakkinda fikir veren bir YOL. Yola anlam katan, yolculuga manevi bir zenginlik veren bir yeni yol. Yoldan ayri olmayan bir YOL.

Arayanlar, hep bu yolu aramistir. Kurtulanlar hep bu yolda yürüyenler olmustur.

Ilim ve Irfan dergisi, ismindeki iki hayati kavrama yaslanarak yola çikiyor. Yol boyunca bu iki kavramin gücüne ve maneviyatina siginacak, yoruldugunda bu kavramlardan destek alacak. Bu derginin gayesi bu iki kavrami pekistirmek ve kardes kilmaktir.

Çünkü irfan bir ruh ise ilim bir bedendir. Ve ancak ikisinin birlikteligi ile bir sahsiyet ortaya çikar.

Irfan ilmin manasi, mayasi ve ruhudur. Ilim ise irfanin gücü ve zenginligidir.

Irfana götürmeyen bir ilim sig ve ruhsuz kalir. Ilme dayanmayan bir irfan köksüz ve zayif olur.

Bu dergi, bu iki umde arasinda bir dengeyi gözeterek yol almaya çalisacaktir.  

Niyetimiz bu, duamiz bu, hedefimiz budur. Takdir ve muvaffakiyet ise Allah’tandir.