Sahabe-i kiram, gerek Resulullah’in hayat tarzinda gerekse sözlerinde anneyle babaya iyiligin her zaman en üstün amel olarak anlatildigina sahit olmustur. Bir defasinda Peygamber Efendimiz, “Size üç büyük günahi haber vereyim mi?” diye sorunca sahabe, “Evet, buyur ey Allah’in Resulü!” diye mukabele etmis, Efendimiz de, “Allah’a sirk kosmak, anneyle babaya isyan etmek, yalan yere sahitlik etmek.” buyurmustur. (Buhari, Edep, 6) Hatta sahabe-i kiram, “Resulullah bu sözleri o kadar çok tekrar etti ki, keske sussa diye temenni ettik.” demistir.
Anneyle babaya iyilikte bulunmayip aksine itaatsizlik etmek büyük günahlardandir. Cenab-i Mevla saygida kusur sayilabilecek en küçük ifadeyi yani, öf demeyi bile mü’min kullarina yasaklamis, “Rabbin, kendisinden baskasina asla ibadet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanizi kesin olarak emretti. Eger onlardan biri ya da her ikisi senin yaninda ihtiyarlik çagina ulasirsa, sakin onlara, öf bile deme; onlari azarlama; onlara tatli ve güzel söz söyle.” buyurmustur. (Isra, 23)

(Yazinin tamami Ilim ve Irfan'in Ekim sayisinda.)