Insanlarin bozuldugundan ve dinden uzaklastigindan sikayet eden bir Müslümanin bu sikayetleri diline dolayarak kendisinin ve diger insanlarin umudunu kirmak yerine, yapmasi gereken daha önemli bir sorumlulugu bulunmaktadir. Bu sorumluluk kendisine su iki soruyu sormasidir: Birincisi: Islam’in sundugu insanligi diriltecek ve yaptigim sikayetleri azaltacak hangi imkanlari biliyorum? Ikincisi: Ben bir Müslüman olarak Islam’i ne kadar temsil ediyorum? Bu sorularin cevabina geçmeden önce de sunu bilmesi gerekir: Bir Müslüman olarak ben, ancak gayretle mükellefim, hidayet Allah’tandir. Sorumluluk seferde olmaktir, zafer ancak Allah’a aittir. Peygamberlerin bile vazifesi seferde olmaktir yani temsil etmek, teblig etmek, yilmamak, yorulmamak, hep bir umut isigi yakmak, güzel olani çogaltmak ve bunlarin hepsini en güzel sekilde yapmaktir.
Iste bundan sonra insan kendine odaklanarak iki soruya cevap aramali, bildigi ve ögrendigi kadariyla geregini yapmalidir. Çünkü çagin en önemli sorunlarinin basinda Islam ile Müslüman arasindaki makasin açilmasi ve Müslümana bakanlarin o kisiden Islam’a güzel bir yol bulmakta zorlanmasi veya yol bulamamasi gelmektedir. Halbuki samimiyetle sahiplenen insan için Islam, her insani ihya eden ve güzellestiren, akillari ve gönülleri doyuran sonsuz bir hazinedir. Örnegin Islam’in ilk ögretmeni olan Efendimizin sadece su hadisi bile üzerine bir medeniyet insa edilebilecek sadelik, zarafet ve derinliktedir: “Güzel söz sadakadir.” (Buhari, Cihat, 128)

Yazinin tamami derginin Mayis 2024 sayisinda.