“Mü’minler ancak
kardestirler. Öyleyse
kardeslerinizin arasini
düzeltin.” (Hucurat, 10) Yüce
Rabbimiz bu ayet-i kerime
ile tüm mü’minlerin kardes
oldugunu açikça beyan eder.
Tasavvuf istilahinda ise bu
kardeslik, uhuvvet kavrami
ile ifade edilir. Sözlük anlami
itibariyle “kardes, arkadas,
yoldas, dost, meslektas ve
ortak” gibi anlamlari tasiyan
ah kökü, bir taraftan kisinin
ayni anne veya babadan dünyaya
gelmesini karsilamakta
diger taraftan kan bagi olmasa
da dini ve kültürel birlikteligi
ifade için kullanilmaktadir. Ilk
anlamiyla aradaki iliski kan
bagiyken batini manasiyla bu
iliski manevi bir bag ile saglanmaktadir.
Uhuvvet, kan
bagi disindaki kardesligi ifade
ettiginde çogul kipinde ihvan
sözcügü ile karsilanmis ve dilimizde
de bu sekliyle kullanilir
olmustur. Tasavvufta uhuvvet,
genel anlamiyla din kardesligini
ifade etmekle birlikte
özelde ayni tarikata bagli olan
müritlerin aralarindaki kardeslik
bagi için kullanilmistir.
Özellikle ihvan adi altinda tesis
edilen kardeslik, tarikatlarin
vazgeçilmez bir unsuru haline
gelmistir.