Kurban, paylasma ve yardimlasmayi tesvik etmesi itibariyla elbette ki sosyal yönü kuvvetli bir ibadettir. Fakat kurban, bundan ibaret degildir. Zira kisi kurbanin degerini misliyle ihtiyaç sahiplerine dagitsa, onun bu fedakarligi kurban yerine geçmeyecektir. Kurbanin esas tesiri, kisiyi Allah’a yakinlastirmasi -kurbiyetyönüyle, bireysel boyuttadir. Kurbanin gözle görülen yönü, Rabbinin emri karsisinda kulun maliyla fedakarlik etmesidir. Ama her harcama yahut her kesilen hayvan kurban olmayacaktir. Kurbanin, sartlarina uygun ve bilinçli olarak kesilmesi esastir. Nitekim bir Kurban bayrami günü bayram namazi öncesinde iyi niyetle kurbanini kesen Ebu Bürde bin Niyar isimli sahabi Peygamber Efendimize, “Ey Allah’in Resulü! Vallahi ben bugünün yeme içme günü oldugunu, yoksul komsularimin ihtiyaci oldugunu düsünerek kurbanimi namazdan önce kestim ve etinden hem kendim yedim hem de aileme ve komsularima ikram ettim.” demesi üzerine Peygamber Efendimiz, “Bu, kurban degil, et için kesilen bir koyun olmus.” buyurmustur. (Buhari, Iydeyn, 5) Bu durum, kurbanin hayvan kesiminden ibaret olmadigini açikça göstermektedir.

(Yazinin tamami derginin Temmuz, 2022 sayisinda.)