Ömür sermayesini yerli yerince kullanmak, hayatin seyrini kaliteli bir yasama dönüstürmek, gündelik hayatin akintisina kendimizi kaptirmamak Müslüman olarak hepimizin asli vazifesidir. Hayati bereketlendirmek, anin kiymetine ermek, günümüzü ve gecemizi anlamli kilmak ebedi hayati kazanmanin temel sartidir. Üç aylar mevsimi ve bu zaman dilimi içerisinde özellikle Ramazan ayi bir firsat iklimidir. Ramazan, bizi savrulmaktan kurtarir. Dagilmis bir tabiata bürünmekten alikoyar, toparlanmamizi saglar, duygularimizi kontrol eder, aklimiza ve fikrimize hakim olur, düsünce dünyamizi terbiye eder, ruhumuzun dirilisini saglar, bedenimizi saglikli kilar ve nefsimize hakim olmayi ögretir. Ramazan iklimi bizde dünya ve ahiret bütünlügümüzü saglamayi, ruh ve beden kivamina ermeyi, akil ve duygu dünyamizi kontrol etmeyi ögretir. Ramazan, bir mekteptir; bizleri parçalanmis bir hayat yasamaktan, daginik ve perisan bir tabiattan, savrulmus bir ruh haletinden, geçici heveslerin esaretinden kurtarir. Ramazan, bilginin hamalligini degil bilginin erdemle bütünlesmesini saglayan hakikat ögretisini telkin eden bir kivamdir.
Bizleri gaflet uykusundan uyandiran Ramazan, ayrica bizlere unuttuklarimizi hatirlatmaktadir. Varligin hikmetini, insanlik gerçegimizi, fitrata bürünmemizi, ibret almamizi, sükretmemizi, sabretmemizi, üzerimizdeki Ilahi nimetlerin farkinda olmamizi hatirlatmaktadir. Imanin bir iddiadan ibaret olmadigini, imanimizin amele dönüsmesini, inancimizin kavilesmesini saglar. Ramazan; bu cihana bizlerin sahip olmak için degil sahit olmak için geldigimizi hatirlatmaktadir. Varligin sahidi olmaya, insanligin idrakinde olmaya, sorumlulugumuzun bilincinde olmaya, kullugumuzun geregini yerine getirmeye davet etmektedir.

(Yazinin devami derginin 116. sayisinda.)