Allah Teala tarafindan, insanlik âleminin belki de tarihte benzerine rastlamadigi bir salgin ile tedib edildigi bir zaman diliminde, rahmet ve magfiret ayi olan Ramazan ayini idrak ediyoruz. Bu Ramazan’in diger Ramazanlardan çok farkli oldugu izahtan varestedir. Zira âlem-i Islam, diger Ramazanlarda içerisinde buldugu birçok manevi güzellikten bu sefer mahrum kalmistir. Müslümanlar bu Ramazan’da diger Ramazanlarda oldugu gibi büyük bir heyecanla camilere kosup teravih namazlarini kilamayacak, birbirlerini iftara davet edip Ramazan’in feyzini beraberce soluyamayacaklardir.
Müslümanlarin, “Basiniza gelen her musibet kendi yapip ettikleriniz yüzündendir.” (Sura 30) ve “Insanlarin kendi isledikleri kötülükler sebebiyle karada ve denizde bozulma ortaya çikmistir.” (Rum, 41) Ilahi fermanindan hareketle bu hadise ve bu hadisenin neticesi olan Ramazan ayinda camiden, cemaatten, teravihten ve nice güzel hasletten uzaklasmis olmalarinin sebepleri üzerinde düsünmeleri, tefekküre dalmalari icap edecektir. Çünkü mü’min hiçbir ayrintiyi es geçme sansina sahip degildir. Zira onu, dünyada olup biten her olay yakindan ilgilendirmektedir. Bunun sebebi ise, onun Allah’in yeryüzündeki halifesi olmasidir. Mü’min halifelik misyonunu üstlenmis oldugu için, yeryüzünde çikan problemlerin karsisinda niçin ve neden gibi sorularini kendisine sorma durumundadir.

(Yazinin tamami derginin MAYIS, 2020 sayisinda, sayi: 93)