Miladi 7. yüzyil, Islam tarihinin en mümbit asirlarindan biridir. Fikih, kelam, tasavvuf ve felsefe ilimleri bu yüzyilda büyük gelismeler kaydetmis, söz konusu yüzyil büyük ilim ve fikir adamlarinin yetistigi bir yüzyil olarak tarihteki yerini almistir. Siyaseten Selçuklu devletinin Islam dünyasinin büyük bir kismini adalet ve hakkaniyet ekseninde hakimiyeti altinda tuttugu, Nizamiye medreseleri basta olmak üzere irili ufakli egitim-ögretim kurumlarinin nitelik ve nicelik olarak etkileri asirlarca sürecek devasa katkilar ürettigi, irfani gelenegin yeni paradigmalar üzerinden kendini yeniden insa ettigi bir dönem olarak 13. yüzyilda Islam dünyasinin yetistirdigi en büyük degerlerden biri de Mevlana Celaleddin Rumi’dir. Dogum yeri olan Belh’ten ailesinin aldigi kararla henüz bir çocukken ayrilan Muhammed Celaleddin’in, 5-6 yaslarindayken baslayan hicret yolculugu nihai nokta olan Konya’da son bulana dek 22 yasina kadar devam etmistir. Belh’ten baslayan bu bereketli hicret; babasi sultanü’l-ulema (alimlerin sultani) Bahaüddin Veled’in yönetimi ve rehberligiyle Nisabur, Bagdat, -hac için- Medine- Mekke, Kudüs, Sam, Halep, Malatya, Erzincan, Sivas, Kayseri, Nigde, Karaman ve Konya güzergahinda gerçeklesmistir. (Yazinin tamami derginin Aralik 2019 sayisinda.)