Salat, Kur’an’in temel kavramlarindan biridir. Sala kökünde atesi yakmak, ateste yanmak, kizarmak gibi anlamlar vardir. Kur’an’da salat dua, zikir, ibadet anlamlarinda kullanilmistir. Buna göre namaz kilan kimse, Ilahi huzurda durmakla, kendini huzura vermekle adeta kendinden geçmekte, yanip tutusmaktadir.
Salat, su ayetlerde dua anlaminda kullanilmistir: “Mallarinin bir kismini, kendilerini temizleyip aritacak sadaka olarak al, onlara dua et -salli-; senin duan onlar için bir güvendir. Allah isitir ve bilir.” (Tevbe, 103)
“Süphesiz Allah ve melekleri Peygambere salat ederler; ey inananlar! Siz de O’na salat edin ve içtenlikle O’na selam edin.” (Ahzap, 56) Yüce Allah’in Peygambere salati, O’nu (sas) anmasi, sevmesi, övmesidir. Meleklerin salati, O’nu (sas) anmalari, övmeleri ve O’na (sas) dua etmeleridir. Mü’minlerin Peygambere salati ise, O’nu (sas) anmalari, övmeleri, sevmeleri ve O’na (sas) dua etmeleridir. Aslinda Peygambere salat ve selam etmek, O’na (sas) bagli oldugunu, O’nun (sas) izinde oldugunu ilan etmektir.


(Yazinin tamami Ilim ve Irfan dergisinin 78. sayisinda.)