Yüce Rabbimiz insana ahirette fayda verecek tek seyin selim bir kalp ile huzuruna varilmasi oldugunu bildirir. Selim kalp Rabbine samimiyetle yönelen O’na (cc) ibadetinde, baska hiçbir hedefi ortak kosmayan kalptir. Rabbinden baska bir hedefi içinde barindiran kalp, sufilere göre hasta bir kalptir. Hak Sübhanehu ve Tealanin disinda bir seye/masivaya baglanana bir kalbin dinde ihlasi yakalamasi mümkün degildir. Halbuki Allah’in huzurunda ortakliga asla yer yoktur. “Iyi bil ki, halis din yalniz Allah’indir.” (Zümer, 3)
Imam-i Rabbani dinde ihlasi saglamak için niyet ve arzularimizi tezkiye etmemizi tavsiye eder, zira kalp bir anda birçok seye baglanamaz: “Kalpteki muhabbet birden çok seye baglanamaz. Kalbin sevgi bagi bir seye baglaninca, baska bir seyi sevemez. Kisinin birden çok arzusunun bulunmasi ve sevgisinin mal, çocuk, baskanlik, övülmek ve insanlar arasinda üstün olmak gibi muhtelif seylere baglanmasi durumunda da sevdigi sey yine bir tanedir, o da nefsidir -benligidir-. Bunlari -mal, çocuk vs.- sevmesi, nefsine olan sevgisinin detayidir. Çünkü bu kisi onlari kendilerinden dolayi degil, nefsi için sever. Nefsine karsi sevgisi yok olunca onun pesinden digerlerinin sevgisi de yok olur.” Imam-i Rabbani’nin bu sözleri aslinda su ayetin tefsiri mahiyetindedir: “Allah hiçbir adamin gögüs bosluguna iki kalp koymamistir.” (Ahzap, 4) Yüce Rabbimizin kitabinda buyurdugu gibi insan bir anda iki sevgiyi kalbinde barindirmaya muktedir olamaz. Nefsini seven ondan baskasini samimi olarak sevemez, onlara hizmet edemez.

(Yazinin tamami Ilim ve Irfan'in 76. sayisinda.)