Peygamber Efendimiz, Tebük seferi dönüsü Medine ile Sam arasindaki Vadilkura’da bulunan Hicr vadisinde konakladiklarinda; ashabina, “Onlarin baslarina gelen musibetin sizin de basiniza gelmemesi için, kendilerine zulmetmis olan kimselerin yerlesim yerlerine aglayarak, ibret alarak, girin!” buyurdu. Yalnizca bu uyariyla da kalmadi, bu mevkide helak olan toplulugun bir zamanlar kullanmis olduklari su kuyularindan içmemeleri ve ihtiyaçlari olsa bile suyunu hiçbir surette kullanmamalari konusunda onlari uyardi. (Buhari, Ehadisü’l-Enbiya, 17 no. 3379, 3380)
Efendimizin (sas) bu uyarilari ashabinin zihninde merak uyandirmisti. Acaba bu kavim ne yapmisti? Aradan asirlar geçmesine ragmen Peygamber Efendimiz neden ashabini bu konuda siki siki tembihleme ihtiyaci hissetmisti?

(Yazinin tamami Ilim ve Irfan'in Kasim sayisinda, sayi: 75)