Allah’a ve hesap gününe inanan kisi itikatta, ibadette, yeme-içmede, giyim-kusamda, selamlasmada, sevgi ve bugzda, hasili sosyal hayatin bütün alanlarinda mü’min farkini ortaya koymakla yükümlüdür. Allah Teala Furkan suresinde bu farklari söyle dile getirmistir: “Rahman’in kullari, yeryüzünde mütevazi bir sekilde yürürler, cahiller kendilerine laf attiginda ise, ‘Selametle!’ der geçerler. Geceyi Rablerine secde ederek ve O’nun huzurunda kiyama durarak geçirirler. Ve, ‘Ey Rabbimiz! Bizi cehennem azabindan uzaklastir, çünkü onun azabi bitmez tükenmez bir azaptir!’ derler.” (Furkan, 63, 64, 65, 66) “Onlar harcama yaptiklari zaman ne israfa kaçarlar, ne de cimrilik ederler. Bu ikisi arasinda dengeli bir yol tutarlar.” (Furkan, 67)
Hamdi Yazir Hocaefendi bu ayetlere yaptigi yorumda söyle demektedir: “Burada ibad-i Rahman, her biri bir zümreyi andiran sekiz sifatla tavsif olunarak Islam ahlak ve medeniyetinin bir fezlekesi yapilmistir. Evvelkisi, umumiyetle siretlerini gösteriyor. Yani Rahman’in kullari öyle kimselerdir ki evvela gidisleri, arz üzerinde yürüyüsleri ve tarz-i hareketleri mülayimanedir. Cebbarane, magrurane, kibirli, saygisiz, kaba ve hasin degil. Sekinet ve vakar ile mütevaziane, edibane, nazik ve yumusak yürürler. Etraflarini izac etmez, eza vermez, sendeler gibi gitmez, hesapli, saygili, tavr-i merhametle emniyet-ü asayis nesrederek giderler. Cahiller, yani kendini bilmezler, edepsiz güruh laf attigi vakit de kendilerine, ‘Selam!’, ‘Selametle!’ derler. Onlara çatmaga tenezzül etmezler, tahammül ederler.” Hukemadan birisi Allah’in has kullarinin vasiflarinin bir arada zikredildigi bu ayetlerle ilgili su degerlendirmeyi yapmistir: “Ibadet süsleri, fakirlik kerametleri, Allah’a itaat halavetleri, Allah sevgisi lezzetleri, takva aziklari, Kur’an sohbetleri, zikir ziynetleri, kanaat mallari, ibadet kazançlari, seytan düsmanlari, gündüz ibretleri, gece tefekkürleri, âlemlerin Rabbini görmek ümniyeleridir.”