Muhterem Müslümanlar, her yilin Rebiü’l-evvel ayinda gönül dünyamizda çok yüksek degeri olan bir dönüm noktasina erismekteyiz. Islam ümmetinin her tarafini kucaklayan bu mübarek ay, ümmet için çok degerli etkinlikleri barindirmakta, ruhlara huzur, gönüllere sürur bahseden etkinlikler sunmaktadir. Bu faaliyetler bizi on dört asir öncesine tasiyarak o saadet asrinin iklimini yasatmaktadir. Kuskusuz bu dönüm noktasi; büyüklügünü ve güzelligini Fahr-i kainattan almaktadir. Zira gündeme tasinan O’nun (sas) özellikleri, O’nun (sas) ahlaki ve O’nun (sas) güzellikleridir. Nitekim; varlik serefini O’ndan (sas) almakta, dolunay misali dogumu kainati nurlandirmakta ve beseriyet anlamini O’nunla (sas) bulmaktadir. Gündeme tasinan O (sas) seçkin peygamberdir. O yüce Resuldür. Bitmek tükenmek bilmeyen bir ummandir. O (sas), sözleri tükenmeyen bir kitap ile gelmistir. O kitabin sayfalari pörsümez. Icaz ve icazi son bulmaz. O sanli Peygamber, tertemiz berrak bir soya sahiptir. Nesebi itibariyla ulu bir sahsiyettir. Olaganüstü yetistirilmis seçkin bir zattir. Güzel ahlak noktasinda mükemmel ve kusursuzdur. Iyilik ve güzellik kokan yasantisi itibariyla essiz bir zattir. Yüce Allah’in Kur’an-i Kerim’inde kendisini, “Sen elbette yüce bir ahlak üzeresin.” (Kalem, 4) seklinde tavsif ettigi zat ahlaki güzelligin zirvesinde olmaz mi? Hazret-i Peygamber, Allah Tealanin kendisini hangi amaç dogrultusunda peygamber olarak gönderdigini belirtmeyi isteyince bunu tek bir cümleyle özetleyerek, “Ben güzel ahlaki tamamlamak için gönderildim.” (Beyhaki, Sünen el-Kübra, Sehadat, 39; Ahmed bin Hanbel, Müsned, 14/513) demistir. Toplumlar güzel ahlakla terakki eder, bireyler onunla basariya ulasir. Ayrica milletler güzel ahlak sayesinde emsallerine üstünlük saglar ve mükemmeliyeti elde eder. Ancak zannedildigi gibi güzel ahlakin, insanlarin birbirleriyle iyi geçinmelerinden ibaret olmadigini; tam aksine daha kapsamli bir anlami oldugunu Hazret-i Peygamberden ögreniyoruz. O’na (sas) göre güzel ahlak; hem inanç hem de ibadet açisindan kulun yaraticisiyla kurdugu güzel iliski anlamindadir. Insanlara sefkat, muhabbet, tevazu ve samimiyetle yaklasmak suretiyle onlarla güzel muamelede bulunmasi bunun ardindan gelir. Buna göre Hazret-i Peygamber öncelikle insanlarin ahlaki açidan Rableriyle olan münasebetini, ikinci olarak da onlarin diger insanlarla olan iliskilerini düzeltmek için gönderilmistir. Bundan dolayidir ki Hazret-i Peygambere, “Insanlarin cennete girmesini en çok saglayan sey nedir?” diye soruldugunda, Efendimiz söyle buyurmustur: “Allah’a hakkiyla kul olmak ve güzel ahlak sahibi olmak.”

Yazinin tamami derginin 123. sayisinda: Kasim-2022