Eylül 2012 tarihinde yayin hayatina baslayan dergimiz Ilim ve Irfan’in yüzüncü sayisiyla sizleri selamlamanin heyecanini yasiyoruz. Her seyden evvel bizleri bu noktada muvaffak kilan Rabbimize nihayetsiz hamdu sena ediyor, dergimizi nice yüzüncü sayilara ulastirmasini Zat-i zülcelalinden diliyoruz.
Ehlinin malumudur ki, süreli yayincilik zor ve zahmetli bir istir. Bu alanda istikrari korumak ve periyoda riayet etmek çok büyük bir ehemmiyet arz eder. Yayina baslarken belirlenen ilkelere sadik kalmak da önemli bir baslik olarak her sayida karsiniza çikar. Allah’a hamd olsun ki bu dergi ilk sayisindan yüzüncü sayisina kadar istikrarli yürüyüsünü hiç bozmadi, yayin periyoduna daima riayet etti. Ilk sayida belirledigi ve sürekli takrarlayageldigi ilkelere her zaman sadik kaldi, Kur’an-i Kerim’i, sünnet-i Nebiyi, selef-i salihinin yolunu kirmizi çizgileri olarak bildi, bu istikametten sasmamaya özen gösterdi. Ilk sayisindan yüzüncü sayisina kadar derdini, davasini korudu, yürüyüsünü hiç bozmadi. Bu Allah’in bir fazli ve keremidir. Elhamdülillah. Bu sayiyla birlikte, dergimizin tasarimini da bastan sona yenilemis bulunuyoruz. Daha güzele, daha iyiye ulasmak için sürekli yenilenmenin gerekliligine inandigimiz için belli bir müddet sonra dergi tasarimimizi yeniliyoruz. Daha canli, yeni, dinamik bir tasarimla huzurlariniza çiktik.
Belirli araliklarla yenilenmeyi umursuyoruz dogrusu. Aslinda tasavvuf da tam olarak sürekli yenilenmek, ölüp ölüp dirilmek degil midir? “Her dem yeniden dogariz/ Bizden kim usanasi” diyen Yunus’un izinde yürümek; vaktin, anin vacibini dogru tespit edip ona göre tavir almak, yani ibnü’l-vakt olmak. Ilkelerinden, özünden taviz vermeden çagin ihtiyaçlarina uygun reçeteler sunmak.
Bu endiselerden hareketle bu sayi, dergimizin tamamini su bir sorunun cevabina ayirdik: Tasavvuf günümüze, günümüz insanina ne söylüyor? Tasavvufun bu çaga, bu çagin insanina söyleyecegi ne var? Bu sorunun günümüz insani için hayati degerde oldugunu ve verilecek dogru cevaplarin da insanlik için bir kurtulus ümidi tasiyacagini düsünüyoruz. Bu soru, bir tarafiyla tasavvufi bir çizgide yayin yapan dergimizin varlik ve yayin sebebini izah ederken, bir taraftan da bir arayis içinde olan ve istikametini yitiren günümüz insanina bir kurtulus kapisini isaret etmeyi amaçlamaktadir. Yüzüncü sayimiz dolayisiyla degerli hocalarimizdan dergimiz hakkindaki düsüncelerini de yazmalarini rica ettik. Kiymetli görüslerini bizlerden esirgemeyen hocalarimiza en kalbi selamlarimizi ve tesekkürlerimizi sunariz. Bu görüsleri önümüzdeki sayida da yayinlamayi sürdürecegiz insallah.
Dergimiz bu sayiya mahsus olmak üzere 52 sayfa olarak çikti. Önümüzdeki sayi tekrar 48 sayfa olarak yayinimizi sürdürecegimizi de hatirlatmis olalim. Bu duygularla yüzüncü sayimizin hayirlara vesile olmasini Allah’tan niyaz ediyoruz. Din-i mübin-i Islam’in, seriat-i garranin, sünnet-i seniyyenin ve sadat-i kiramin izinde nice yeni sayilarda bulusmak dilegi ve duasiyla…