Aciz kul bendeniz, babam Seyh Hazretlerinden sunlari duydum, buyurdu ki: “Bizlere ögütte bulunan ve nasihat eden iki önemli vaiz vardir; bunlardan bir tanesi konusan, bir tanesi de susan vaizdir. Konusan vaiz Kur’an-i Kerim, ses çikarmayan vaiz ise ölümdür. Ancak insanlarin pek çogu dinlerine döne¬bilmek için bu iki vaizin ögütlerini dinlemiyorlar.” Seyh Hazretleri buyuruyordu ki, “Kur’an-i Kerim bütünüyle ögüt ve uyarilardan ibarettir.” Ancak üzülerek ifade edeyim ki bizler bundan ders ve ibret almiyoruz.
Kuran-i Kerim’deki bazi ögüt ve uyarilari, acizane, tespit etmeye çalisacagiz: Yüce Allah buyuruyor ki, “Allah kendisi hakkinda sizi uyariyor.” (Al-i Imran, 28) Yine buyuruyor ki, “Bana itaatsizlikten sakinin.” (Bakara, 40) Baska bir ayet-i kerimede de buyuruyor ki, “Süphesiz Rabbinin yakalamasi pek müthistir.” (Buruc, 12) Yüce Allah bu sekilde bizleri uyariyor ki O’nun (cc) gazabindan çekinelim, korkalim. Gerçekten de Allah’in gazabi basit bir sey degildir. Aslinda yüce Allah bir bakima buyuruyor ki, kendinizi benden koruyun. Peki biz bu noktada üzerimize düseni yaptik mi? Allah’in gazabindan kendimizi koruduk mu? Yüce Allah, gazabim çok çetin, yakalamam pek siddetli, dedigi halde biz kendimizi sakindik mi? Ya da kendimiz için ahirete yönelik bir seyler hazirladik mi?


(Yazinin tamami Ilim ve Irfan dergisinin Mayis sayisinda.)