Muhterem Müslümanlar, bu muhtesem toplulugu bir araya getiren gerçek sebep ve hakiki kaynak elbette Allah’tir. Bütün bu insanlari bir araya getiren yegane varlik O’dur (cc). Mecazi ve tali sebep ise, hiç kuskusuz, Haznevi tarikati ve Hazret-i Peygamberin seriat-i garrasina tipatip uyan Seyh Hazretlerinin adap, ilke ve prensipleridir. Bu yüzden her müridin hatta insafli her Müslümanin baslica görevi bu davaya destek vermek ve gelismesi için dua etmektir. Dininde samimi ve ihlasli olan her mü’minin bu adabi korumasi, temiz ve pak yapisina zarar verecek her türlü engeli kaldirmasi gerekir. Hep birlikte, topyekün Allah’a yalvarip dua edelim ki, bu ilke ve prensipler zaman durdukça yasasin ve varligini sürdürsün. Böylece de, Müslümanlarin kalplerindeki imani kuvvetlendirsin, gönülleri yaraticisina baglasin, insanlar arasinda sevgi tohumlari eksin, kine, nefrete ve bölünmeye sebep olan hususlari ortadan kaldirsin. Çünkü yüce Allah, Kur’an-i Kerim’de kendisinin saglam ve kopmaz ipine baglanmamizi emrediyor, bölünüp parçalanmaktan bizleri sakindiriyor ve buyuruyor ki, “Allah’in ipine, dinine, Kur’an’ina simsiki sarilin, ayriliga düsüp dagilmayin. Bir de Allah’in üzerinizdeki nimetini hatirlayin ki, siz birbirinize düsmanken O sizin kalplerinizi kaynastirdi da O’nun nimeti sayesinde kardes oluverdiniz.” (Al-i Imran, 103)
Bir kisim müfessire göre bu ayetten maksat sudur: Allah’in bütün sebeplerine sariliniz, baglaniniz. Yüce Allah’in emrettigi dine, Allah’in Kitap’inda sizden istedigi birlik beraberlige, hak üzere bir araya gelmeye, Allah’in emrine teslim olmaya önem veriniz. Kaynasmaya ehemmiyet veriniz. Yani Cahiliye dönemindeki gibi bölünüp parçalanmayin, ayriliga düsmeyin, yekdigerine sirt çevirerek düsmanlik yapip birbirinizi öldürmeyin. Düsmanlik ve ayriliga sebebiyet veren islerden kaçinin. Cahiliyede düsmanken sizleri birbirinize isindiran Allah’in hoslanmadigi islerden uzak durun. Yüce Mevla sürekli düsmanlik ve savas içerisinde bulunan o zamanki insanlari Islam ile bir araya getirdi. Onlari kaynastirip aralarinda sevgi baglari olusturdu. Birbirlerine saygili ve sefkatli insanlar haline geldiler. Aralarindaki düsmanliga son verdiler. Kardesligi ifade eden uhuvvet sözcügüyle sadece ayni anne ve babadan olanlar kastedilmiyor. Bu kelimenin pek çok manasi vardir. Soy kardesligi, din kardesligi, iman kardesligi gibi anlamlari da ifade eder. Yüce Mevla da Kur’an-i Kerim’de söyle buyurmaktadir, “Mü’minler ancak kardestirler. Siz de kardeslerinizin arasini düzeltin ve Allah’tan korkun ki rahmete erisesiniz.” (Hucurat, 10)

(Yazinin tamami Ilim ve Irfan dergisinin Ocak (2016) sayisinda.)