Muhterem Müslümanlar, inanin ki, insanlarla her konustugumda acaba bu insanlara ne söylesem, diye düsünürüm, neye ihtiyaçlari var diye tefekkür ederim. Insanlari dinlerinden uzaklastiran, Hazret-i Peygamberi dinlemekten alikoyan ve günahlara dalmalarini netice verip onlari Allah’tan uzaklsatiran sey nedir? Kardeslerim, bu durumun gerçek sebebi dünya sevgisidir. Çünkü dünya sevgisi bütün günahlarin basidir. Dünya sevgisi insani mahveden bir hastaliktir, kalbi öldürür. Dünya sevgisi insani Ilahi emirlere karsi tembellestirir ve Allah’tan uzaklastirir. Oysa aziz kardeslerim, insanin sani serefi Allah’a yakin olmasiyla gerçeklesir. Insan, Allah’in ipine, yoluna, Kur’an’ina bagliligi oraninda itibar kazanir. Kardeslerim, Hazret-i Peygamberin dünya sevgisi yermesi bizleri isimizden gücümüzden alikoymasi anlamina gelmiyor. Islam, bizden çoluk çocugumuz için çalismaktan geri durmamizi istemiyor, helalinden mal kazanmamiza engel olmuyor. Hayir, kesinlikle böyle bir durum söz konusu degildir. Yasaklanan sey, kalbimizi dünya sevgisine baglama; mal, mülk, makam, mevki, evlad-ü iyal, ziraat, ticaret sevgisiyle kalbimizi doldurma hususudur. Bunlar yasaklanmistir. Çünkü anilan sevgilerle tika basa doldurulan kalp Allah sevgisinden uzaklasir. Su halde, akilli kimse kalbini Allah sevgisiyle doldurur ve O’na (cc) baglar.

Kardeslerim, babam Seyh Hazretlerinden sunlari dinledim: Evliyanin büyüklerinden Hatem Asam demis ki, “Bir kisim insanin san ve serefi soy ve sopta zannederek oraya yöneldiklerini; bir kisminin da onur ve itibarin mal ve mülkte oldugunu düsünerek sürekli mal topladiklarini; bazilarinin da büyüklügün makam ve mevkide olduguna inanarak yüksek makamlar elde etmeye çalistiklarini gördüm. Oysa mal-mülk sahiplerinin de, asiret liderlerinin de hazinelere sahip olanlarin da, yüksek makamlarda bulunanlarin da eninde sonunda öldüklerini müsahede ettim. Hepsi de yok olup gittiler, sevdiklerinden ayrildilar. Bu yüzden ben, yok olmayacak, son bulmayacak bir makama yöneldim. San, seref ve itibarin Allah’a yönelmek ve ipine saglam bir sekilde sarilmakla gerçeklestigini anladim. Nitekim, yüce Allah buyuruyor ki: Allah katinda en degerliniz, takvasi en fazla olaninizdir.”
Aziz kardeslerim, seref ve itibar Allah katindadir. O’nun (cc) disindaki bütün seref ve itibarlar son bulmaya ve yok olmaya mahkumdur. Hatem Asam (ks) da diyor ki, ben Allah’in yoluna sarildim ve anladim ki, san, seref ve itibarim buna baglidir.

(Yazinin tamami Ilim ve Irfan dergisinin Ekim (2015) sayisinda.)