Kisinin nefsini Hakk’in huzurunda kulluk mevkiine koymasi, insanlara karsi kibirli ve gururlu olmamasi seklinde özetlenebilecek tevazu, erdemligin ve güzelligin göstergesidir. Pek çok toplumsal hastalik ve sikintinin bas müsebbibi olan kibrin panzehiri sayilabilecek tevazu, olaganüstü bir iletisim ve etki aracidir. Burnu havada ve kibirli birinden herkes uzak durmak isterken mütevazi kisinin etrafi hayranlariyla doludur.

Nitekim yüce Allah bu erdemli özellige isaret ederken söyle buyurmaktadir: “Onlar yeryüzünde tevazu içinde yürürler.” (Furkan, 63) Inanlarin ayirici bir özelligi olarak vurgulanan ve övgüye deger olarak kaydedilen, halk arasinda da alçakgönüllü olmak seklinde dillendirilen tevazu büyüklügün alametidir. Allah katinda üstünlügün ölçüsü ve belirtisi olarak takva kriteri belirtildigi, “Allah katinda en degerliniz, takva bakimindan en üstün olaninizdir.” (Hucurat, 13) buyruldugu halde insanlara üstünlük taslamak gerçekten de noksanligin isaretidir. Allah’a karsi sorumluluk bilincinde olanlarin üstünlügü vurgulandigi, üstünlük için baska kriterler aramak Islami suurdan yoksun olmanin göstergesidir.
(Yazinin tamami Ilim ve Irfan dergisi Ocak (2015) sayisinda.)